R. J. Palacio - Mucize // Kitap Yorumu

Ocak 07, 2016

Mucize

Orijinal Adı: Wonder

Yazar: R. J. Palacio

Yayınevi: Pegasus

Sayfa Sayısı: 336

Çeviri: Berna Serman

Puan: 5/5

Kaderinde Sıradışı Olmak Varsa Sıradan Kalamazsın…

Merhaba, adım August. Size nasıl göründüğümü anlatmayacağım.

Aklınıza ne geliyorsa muhtemelen ondan daha kötü görünüyorumdur.

August (Auggie) Pullman yüzünde fiziksel bir bozuklukla doğduğu için, normal bir okula gidemiyordu… şimdiye kadar. Yakında Beecher Ortaokulu’nda beşinci sınıfa başlayacak ve ömrünüzde bir kere bile “yeni çocuk” olduysanız, bunun ne kadar zorlu olduğunu tahmin edebilirsiniz. Dondurma yemek ve Xbox’ında oyun oynamak gibi sıradan şeyleri seven Auggie aslında sadece sıradışı yüzü olan, sıradan bir çocuk. Peki, yeni sınıf arka¬daşlarını, görünüşünün ardında kendisinin de onlar gibi olduğuna ikna edebilecek mi?

“Mucize aslında… tam bir mucize. Kendinize bir iyilik yapın ve bu kitabı okuyun; hayatınızı iyileştirecek.”

Nicholas Sparks, New York Times çoksatan yazarı

Bu kitabı iki yıl falan önce yabancı booktuber'larda görüp beğenmiştim, ve sonra tamamen aklımdan çıkmış. Sonra 1-2 ay önce Pegasus yayınları çıkardı ve aslında almak gibi bir planım yoktu. Yani en azından bu zamanlar. Tüm booktuber'lar bu kitabı okudu, yorumladı derken kitaba acaip marağım artdı ve bir kitapçıda bulunca alayım dedim. Aldığım gün de okumaya başladım.

Kitabı okumamıştan önce "Algernon'a çiçekler" kitabı gibi olduğunu düşünmüştüm. Ama okudukdan sonra hiçte öyle olmadığını gördüm. Tabii ben kitap boyu Charlie'yi hatırlayıp durdum. Auggi'yi onunla kıyasladım. Zaten "Algernon a çiçekler" benim 2015 favorilerime girmeyi başarmıştı.

August'un yüzü doğuştan gelen bir genetik hastalık yüzünden deformasiyaya uğramış durumda. Sıradan bir çocuk olduğu halde yüzünün bu haliyle her kesden farklı. Tabii dışarı her çıktığında diğer insanların ona olan bakışları da kaçınılmaz. August 10 yaşına geldiğinde annesi onun okula gitmesinin iyi olacağını düşünüyor. İşte kitapda bu sırada onun yaşadığı zorlukları, kendine yeni arkadaşlıklar edinmesini anlatıyor.

Auggie her şeye rağmen çok güçlü bir karakter. Tüm insanlar gibisin, ama seni tüm insanlardan ayıran tek şey yüzündeki farklılık, oysa belki dünyadaki tüm insanlardan bile iyisin.

Kitapta August'un etrafındaki insanların da duygularını okuyoruz. Aslında böyle zorluklar gören bir tek sen değilde, etrafındaki insanların seninle oturup durduğu için de nasıl zorluklar gördüğünü anlıyoruz.

Bu kitabı her kes okumalı. Etrafımızda her gün böyle insanlara rastlamaya biliriz, ama bu onlara kötü muamele yapanlarla da karşılaşmayacağımız anlamına gelmez. İşte bu yüzden bu kitabı her kes okusun. Belki o zaman insanlar "istemedende" başkalarına zarar vere bileceklerini anlarlar.

Kitap zaten çok akıcı, bir oturuşta bitiyor. Ama bitdikden sonra Auggie'nin aslında siz olduğunuzu ve ya yakından bir arkadaş olduğu duygusunu bırakıyor.